از خانم پاكنهاد نازنينم ممنونم!!!

مرضيه خانم برو كنار بذار باد بياد!

من اين قدر از اين فاطمه مي ترسم كه خدا مي دونه...

من به اين گير بدم؟ اين هميشه به من گير ميده!!!

(ولي شما هم خوب به ما گير مي دين ها!!!)

كاش مي شد اين حديث رو يه جاي وبلاگ جا داد...

براي اين روزهاي ما خيلي به درد مي خوره...

خيـــــــــــــــــــــــلي پرمغز بود!