ببين بقيه ي هزار واژه ات كو؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟

غم شبهاي سکوت و دل باراني خويش گله از هيچ ندارم نکنم شکوه ازو که شدم بنده ي پا بسته و سودايي خويش به کدامين گنه اين گونه مجازات شدم همه دم بنالم و سوزم زپشيماني خويش من از اين پس شده ام راوي و گويم همه شب غزل چشم تو و قصه ي ناداني خويش

سلام سلام صدتاسلام

خيرمقدم خانوم...

راستش رو بخواي وقتي اسمت رو ديدم ناخودآگاه ياد ساعتهاي انشاء افتادم...

يادش بخير...