هيچ وقت فكر نمي‌كردم فرصتم اين قدر كوتاه باشد. هيچ وقت فكر نمي كردم زماني كه نام خانم جعفري رو براي پيدا كردن آدرسش جستجو مي‌كنم تا بهش سر بزنم، آگهي فوتش رو پيدا كنم.
همين‌طور جلوي مانيتور نشستم، چشم به اين صفحه دوختم و گريه كردم. براي تمام خاطرات خوبم از كلاس‌هاي خانم جعفري از لطفش و محبتش زماني كه كنكور داشتم و بي‌معرفتي خودم.
كاش كمي فرصتم بيشتر بود، پيداش مي‌كردم و همون طور كه ازم تو كلاسش خواسته بود بهش سر مي‌زدم.
متأسفم كه ديگه نيست. شرمنده‌ام از خودم.