به نظر من الان صحبت از فرد نيست.كه بخوايم بگيم يك فرد خاص براي رسيدن به هدف دست به هر كار بزنه (من توجيه نشدم سر اين مسئله ي هر كار الان البته.چون نمي فهمم اساس مشكل همين كارهاي عوام فريبانرو كه شما اول مطرح كردي...)تاريخ ثابت كرده كه تو امر سياست هميشه هدف وسيله رو تعيين كرده.نه تو ايران، توي همه جا.اصلاً آقا اين سياست مثل يه لامپ مي مونه كه با نيروي محرك در صورت اراده ي تو روشن يا خاموش مي شه.اساس مسئله همينه به نظرم.حالا تعيين نيروي محرك به فرد ربط داره.يه نفر مي آد يه خونه نشون مي ده كه با پول من و شما درس شده، يه نفرم خب مي آد با زبون نرمش 4 نفرو مي ذاره سر كار ( البته اين خودش اشتغال زايي محسوب مي شه ها!)

همين انسان ممكن الخطا ( همش به حرفاي من خرده مي گيرينا!!!) يه عده رو جون به لب مي كنه!( همون جان بر كف)حالا بگو چرا جون به لب! آقا من نمي فهمم اين معيار منافع ملي كه بهانه شده براي همه كار رو كي داره تعيين مي كنه الان.شما به من بگو.معيار آماراي دست دولته؟معيار خواست يه عده ي خاصه؟

يكي از دلايلي كه من عملاً به آقا دكتر راي نمي دم بحث دروغاشونه. سياستاي ماجراجويانشونه. به چه بهايي؟...