اگه درد تو هم از جنس درد من باشه فکر ميکنم خوب حرفتو ميفهمم،منم گاهي در جريان هاي سياسي خيلي پريشان احوال ميشم،نه فقط به خاطر اينکه شخص اول اجرايي کي ميشه،به خاطر اينکه ما که ادعا داريم مملکت اسلامي هستيم چرا اينقدر درد داريم، خوب اگه ما از نظر ايده هاي عقيدتي حداقل در کليت مثل هم فکر ميکنيم،دلمون براي مملکت و انقلاب ميسوزه،دوست داريم به ايده آل نزديک بشيم(قطعاً نميشه منطبق باشيم،چون اون دولت مولاست) چرا نميتونيم به توافق برسيم که اطرافين موسوي خطر ناکند و برنامه قابل توجهي هم ارائه نداده که دل خوش کنيم؟
الان يه اس.ام.اس رسيد که : آقاجري: در دولت خاتمي يکي از پايه هاي وليت فقيه را منهدم کرديم،در دولت موسوي همه را فرو ميريزيم.
ميبيني جنس نگراني من چيه؟ اگه يه کم فک کنيم ميبينيم واقعاً هم اينطوري شد! نه؟
يه حرف ديگه اينکه تغيير به چه قيمتي؟از کسي شنيدم ميگفت من به بني صدر هم رأي دادم،چرا ميترسي؟ تو احمدي نژاد را نپسنديدي،خوب حالا به يکي ديگه رأي بده!
ولي من اينو نميتونم بپذيرم،من ميخوام اصلح را انتخاب کنم! اينطور نيست؟
ببخشيد اگه لحنم گاهي تند شد!