من بنا ندارم اينجا غيبت خانم روغني رو بکنم...
معصومه جان شخصيت ها کلا باهم متفاوته...شما اصولا بي خيالي تواين چيزا ولي خيلي بچه ها به يه تذکر هم حساس بودن و کاري نميکردن که تذکر بشنون...من يادمه مثلا زهره با چه وسواسي وقت ميذاشت رو تمرينهاي هندسه و بازهم پاي تخته...
من اتفاقا مسائل خيلي زود يادم ميره...ولي گاهي يه اتفاق بد که مداومت پيدا ميکنه تو ذهن موندگار ميشه...
اين حرفارو اينجا زدم که اگر کسي بهشون دسترسي داره باهر زبوني که فکر ميکنه خوبه منتقل کنه که اين ذهنيت منفي واسه نسل بعد به جا نمونه...واقعا تعداد کساني که مثل من فکرميکنن کم نيست...
پ ن:حرفايي که زدم فقط درمورد سخت گيري هاي زياد از حد خانم روغني بود...تبيه هاي شديد انضباطي...وگرنه من يکي حداقل هيچ نمونه اي از توهين يا بي احترامي از جانب ايشون نسبت به کسي توي ذهنم نيست(بالاخره آدم بعدا يه وجب جا ميخوابه!!)
