سلام منم روشنگري خيلي قديمي ام... دنبال آدرسي ميگشتم که اتفاقي وبلاگتونو ديدم هم خوشحال شدم هم ناراحت... من هم شاگرد خانم جعفري عزيز بودم...آخه چرا؟...دلم گرفت...خدا بيامرزدش...دلتنگ اون روزام...دلتنگ مدرسه معلما دوستامون يادش بخير...