بر و بچز دبیرستان روشنگر
جاده مرا صدا می زند .... راه مرا می خواند..... بگذار بخواند! من کوله بار خویش را بسته ام! پس....قدم در راه خواهم گذاشت ؛ پا به پای جاده خواهم رفت ؛ هم نفس با ثانیه ها، خواهم دوید... و می دانم که این راه راهی است پر از چاه، پر از کوره راه، پر از پستی، پر از بلندی، پر از فراز، پر از نشیب...... و پر از با تو بودن و پر از بی تو بودن! و می خواهم که عاجزانه از تو بخواهم تا راهنمای من گردی ... و مونس و انیس و یار من شوی ؛ که محتاج ام به راهنمایی تو؛ در این راه پر از بی راهه ی زندگی .... پس مرا به سوی خویش بخوان و از آستان بلندت مران! بگذار که زندگی هر چه می خواهد بکند و شیطان هر قدر که می تواند؛ چه غم؟! که من رویین روانم ؛ به یمن اکسیر نام اعظم تو..... پس با نام تو _ که زیبا ترین نام عالم است برای من _ گام در راه خواهم گذاشت ..... و تو را می خوانم .... و تو را خواهم خواند و تو را می گویم .... و تو را خواهم گفت که نام تو گره گشای کورترین گره های عالم است برای من! ای انتهای تمامی جاده های بی انتها .... مهدی جان!
نویسندگان وبلاگ :
فاطمه (@)[120]
خانم پاکنهاد (@)[17]
زینب (@)[102]
مرضیه (@)[15]
فهیمه (@)[42]
نیره (@)[10]
روشنگری هستیم... البته نه از اونهایی که از کل روشنگری بودن فقط گرش براشون مونده!! یاد گرفتیم که : 1. با احمق بحث نکنیم و بگذاریم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند. 2. با وقیح جدل نکنیم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحمان را تباه می کند . 3. از حسود دوری کنیم چون حتی اگر دنیا را هم به او تقدیم کنیم باز هم از ما بیزار خواهد بود . 4. تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق نداریم ترجیح دهیم *** اما از دوستی با هر دختر خانمی استقبال می کنیم...امیدواریم که انتقادات دلسوزانتون کمکمون کنه که وبلاگمون یک قدم به جلو برداره:) وایضاً امیدواریم که تصور منفی از روشنگر وروشنگری ها توی ذهن هرکسی که هست با این دوستی کمرنگ یا حتی پاک بشه... پس یاعلی
