بر و بچز دبیرستان روشنگر
امشب راضیه به طور رسمی به قدقد افتاد... جاتون خالی...تشریف بردیم!به زور بردنمون یعنی!!...عروس چنان عوض شده بود که من یکی یه لحظه حس کردم اشتباه اومدم!!!!...درباره ی خوشگلی یا زشتیش نمی گم...یه وقت دیدی یه نامحرم اومد اینجا وخوند و...بالاخره خانم حاج آقایی گفتن! تبریکات همگی منتقل شد...ازهمه با مزه تر پیغام زینب عابدی بود که گفت بهش بگم:باید خوشبخت بشه!!!این یه دستوره!!!... با آرزوی خوشبختی برای همه ی زوجهای جووووووون.... راضیه جان، آقای آرین...پیوندتان مبارک... حالى که زنان بیش از مردان با مشکل بى خوابى مواجه هستند اما هرچه میزان تحصیلات آنها بیشتر و گسترده‌تر باشد، راحت‌تر مى‌خوابند این نمایی هست از کلاس ما!!!...خب وقتی پسرها یا عرضه نداره یا حوصله(!)... همین می شه دیگه!! شب عروسی فاطمه(س) بود. او در خانه یک پیراهن ساده داشت. پدر برایش یک پیراهن نو آورد. فاطمه (س) به آن نگاه کرد. پارچه نرم و لطیفی داشت. آن را کنار گذاشت تا چند لحظه بعد بپوشد. حضرت محمد (ص) به اتاق مردها رفت. اتاق فاطمه (س) نزدیک در حیاط بود. در زدند. - چه کسی در میزند؟ - یک نفر در را باز کند. یکی از زن ها در را باز کرد. زنی با صدای شکسته اش گفت: «من فقیرم و لباسی ندارم که به تن کنم.» فاطمه(س) وقتی صدای زن فقیر را شنید، گوشه ی در اتاق را باز کرد. زن فقیر گفت: «از خانه رسول خدا یک لباس کهنه می خواهم تا به تن کنم.» دل فاطمه (س) به درد آمد. نگاهش اول به پیراهن نو افتاد؛ بعد به پیراهن ساده ای که در تنش بود. فکر کرد کدام یک را بدهد. پیراهن نو برای عروسی اش بود. زن فقیر خندید. صورتش را به سمت آسمان گرفت و دعا کرد. بعد با خوشحالی زیاد از آن جا رفت. وقتی خبر به حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) رسید، آن ها از کار فاطمه (س) خوش حال شدند. طولی نکشید که جبرییل –فرشته بزرگ خدا- به خانه ی حضرت محمد (ص) آمد. خانه بوی بهشت گرفت. او پیراهن سبز و زیبایی جلوی حضرت گذاشت و گفت: «ای رسول خدا! خداوند به تو سلام رساند و به من فرمان داد تا به فاطمه (س) سلام برسانم و این لباس سبز بهشتی را برای او بیاورم.» وقتی نگاه فاطمه (س) به پیراهن سبز بهشتی افتاد گریه کرد. عطر بهشتی پیراهن، خیلی زود زن ها را به اتاق فاطمه کشاند. خانم ها آقایون دختر خانم ها آقاپسرها(!) یه خبر دارم که دل همه تون رو می سوزونه. ولی مختر مفید می دم چون همین الآن به یه بنده خدایی (!)قول دادم که دیگه درس بخونم. امروز از ساعت 8:30تا 9:30خانم افراز اومده بودن مدرسمون تا در گفتمان دینیمون(!) شرکت کنند. ما هم از صحبتاشون استفاده کردیم. خدا کنه بازم بیان و سایه شون هم حالا حالا ها بالا سرمون باشه 
پیراهن سبز بهشتی
نویسنده: مجید ملامحمدی
بخش کودک و نوجوان- سایت تبیان
نویسندگان وبلاگ :
فاطمه (@)[120]
خانم پاکنهاد (@)[17]
زینب (@)[102]
مرضیه (@)[15]
فهیمه (@)[42]
نیره (@)[10]
روشنگری هستیم... البته نه از اونهایی که از کل روشنگری بودن فقط گرش براشون مونده!! یاد گرفتیم که : 1. با احمق بحث نکنیم و بگذاریم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند. 2. با وقیح جدل نکنیم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحمان را تباه می کند . 3. از حسود دوری کنیم چون حتی اگر دنیا را هم به او تقدیم کنیم باز هم از ما بیزار خواهد بود . 4. تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق نداریم ترجیح دهیم *** اما از دوستی با هر دختر خانمی استقبال می کنیم...امیدواریم که انتقادات دلسوزانتون کمکمون کنه که وبلاگمون یک قدم به جلو برداره:) وایضاً امیدواریم که تصور منفی از روشنگر وروشنگری ها توی ذهن هرکسی که هست با این دوستی کمرنگ یا حتی پاک بشه... پس یاعلی
